De zomervakantie is bijna over, en hoewel ik niet weg ben geweest en geen vakantie heb gehad van mijn day-job, heb ik 2 weken geen yoga gegeven. Ook heb ik 2 weken niks aan mijn eigen yoga practise gedaan. Ik voel het aan mijn hele lichaam - ongemak, onrust, stijfheid, frustratie, luiheid, vermoeidheid - alles wat ik vroeger elke dag voelde waarvan ik dacht dat het normaal was. Het lichaam hoort in beweging te zijn, spieren en gewrichten moeten gebruikt worden om optimaal te functioneren. I know all of this. Toch heb ik de afgelopen 2 weken het minimale met mijn lijf gedaan, ik was moe, ik verdiende wel wat rust vond ik. Plus, het voelde ook fijn om zoveel extra tijd te hebben om helemaal niks te hoeven doen.

Die vrije tijd om niks te doen, en even vrij te zijn van yoga, bracht alleen wel een schuldgevoel, en mijn lichaam liet het maar al te vaak merken hoe verveeld ze voelde. Ik moet toegeven dat ik heb genoten van de 'vrijheid', maar nu weet ik ook weer dat de discipline om te bewegen toch 100x beter voelt. Ik heb weer behoefte om de kracht en soepelheid en energie te voelen... nou ja, vanaf morgen dan 🙂

Vandaag las ik een stukje uit een boek van Katy Bowman, een biomechanist die schrijft over natuurlijk bewegen, dat me erg aansprak. Ze schrijft:

"Het paradox van de moderne wereld is dit: we doen niet alleen minder, fysiek, dan ooit te voren, maar we doen ook bijna nooit niks. Onze lichamen, met een tekort aan groot bewegen, zijn overspoeld met subtiele-maar-constante fysieke stimulties van geluid, licht, informatie, etc. Deze constante stroom van stimulatie is een tweevoudige stressbron omdat de frequentie van de omgevingsbelasting extreem hoog is, en de soorten stimulatie niet natuurlijk zijn. Bovenop de directe impact op je lijf, is er ook een indirecte respons in de vorm van spierspanning - een statische reactie dat niet van bewegen komt. Die spanning bouwt langzaamaan op tot het lichaam in een gespannen staat verkeerd en we overduidelijk ontspanning nodig hebben."

Toen ik dit stukje las, begreep ik mijn lichaam weer wat beter. Ik heb nu een gespannen lijf en heb last van mijn schouders en rug en benen deels omdat ik 2 weken lang mezelf heb overspoelt met een constante stroom van externe stimulatie, zonder dat ik de spanning zelf heb verwerkt door mijn spieren en gewrichten goed te bewegen.  Uiteraard komt ook een deel van het ongemak ook door een slechte houding achter mijn computer, en vele vele avonden bankhangen 😉

Wat ik niet had verwacht na 2 weken 'rusten', is dat ik mee alles behalve uitgerust voel. Ik ben er weer aan herinnert hoe erg mijn lichaam het nodig heeft om tijd door te brengen op de yogamat, en veel buiten te zijn, en zoveel mogelijk in beweging te zijn. Niet alleen om me sterk en fit te voelen, maar ook om alle belastingen te verwerken die mijn lijf de hele dag door ontvangt.

Dus, morgen beginnen de lessen in Soesterberg en Soest weer, en roep ik mezelf ook weer op de mat voor mijn self-practise.

Ik voorspel spierpijn.